niedziela, 7 stycznia 2018

Strajk robotników przedborskich z 1937 roku w świetle doniesień prasowych

 22 kwietnia 1937 roku w Przedborzu wybuchł strajk okupacyjny w pięciu zakładach produkcyjnych. Pracę przerwali robotnicy fabryk m.in. Brzechowskiego, Wajmanów, Wójcickiego. Strajk został zorganizowany przez pracowników zrzeszonych w Związku Robotników Przemysłu Metalowego. 

Związek ten był częścią Związku Stowarzyszeń Zawodowych. Stowarzyszenie to w okresie międzywojennym było największą centralą skupiającą klasowe związku zawodowe w Polsce. Politycznie związek ten powiązany był z Polską Partią Socjalistyczną. Rozpoczęcie strajku poprzedzone było negocjacjami między związkowcami a przedsiębiorcami, w których pośredniczyła inspekcja pracy. 

 Robotnicy żądali 20% podwyżki zarobków i przestrzegania prawa pracy. Rozmowy nie przyniosły skutku. Pracownicy przystąpili do strajku. Jednym z jego organizatorów był zobacz w PSB: Piotr Margas (1909-1989) .

Strajk zakończył się po dwóch miesiącach. 21 czerwca podpisano porozumienie przy udziale komisji arbitrażowej. Na podstawie układu płace zostały podniesione o 10% a wszyscy pracownicy legalnie zatrudnieni. Na pracodawców, którzy zalegali z wypłaceniem wynagrodzeń nałożono kary pieniężne,oraz bezwzględnego aresztu. 

Wydarzenie to relacjonowane było na łamach "Gazety Robotniczej" - organu prasowego PPS Zagłębia Dąbrowskiego i Śląska. Odniósł się do nich również "Orędownik" - dziennik narodowo-katolicki, wydawany w Poznaniu, mocno antyżydowski, prezentujący politycznie zdanie odmienne od PPS. 

Gazeta Robotnicza, nr 129, 19 maja 1937 rok:


Gazeta Robotnicza, nr 140, 1 czerwca 1937 rok:


Orędownik, nr 138, 19 czerwca 1937 roku:





Gazeta Robotnicza, nr 169, 2 lipca 1937 rok:


Orędownik, nr 187, 16 sierpnia 1937 rok:


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz